Idziemy w jasną, z błękitu utkaną dal,     a
   Drogą wśród pól bezkresnych                 E    
   I wśród zbóż szumiących fal.  a
                    
   Cicho, szeroko jak okiem spojrzenie śle,
   Jakieś się snują marzenia.
   W wieczornej spowite mgle.

   Idziemy naprzód i ciągle pniemy się wzwyż,
   By zdobyć szczyt ideału:
   Świetlany harcerski krzyż.